نانوذراتی که آنتی‌بیوتیک و مواد ضدالتهاب را حمل می‌کنند
محققان دانشگاه واشینگتون نشان دادند که نانوذراتی که به محرک‌ها پاسخ می‌دهند، برای هدف‌گیری عفونت‌ها قابل استفاده هستند. این نانوذرات را می‌توان برای ممانعت از شیوع باکتری‌ها و کاهش التهاب استفاده کرد. این ذرات میکروسکوپی با آنتی‌بیوتیک و مواد ضد التهاب پر و وارد بدن می‌شود و درصورت وجود عفونت، محتویات خود را آزاد می‌کنند.
محققان بخش داروسازی این دانشگاه به رهبری ژنجیا وانگ به دنبال راهکاری تازه به‌منظور مقابله با گندیدگی هستند؛ پاسخ التهابی و سیستماتیک بدن که منجر به از بین رفتن یک اندام می‌شود.
وانگ می‌گوید: «این پروژه نشان داد که می‌توان از این سیستم رهاسازی جدید برای مقابله با عفونت استفاده کرد. این پروژه همچنین نشان داد که می‌توان از فناوری نانو برای درمان استفاده کرد. این فناوری پتانسیل بالایی برای مقابله با بیماری‌های عفونی دارد.»
محققان در این پروژه نانوذراتی دارای پوشش ساختند. پوشش این نانوذرات حاوی مولکول‌هایی است که رگ‌های خونی هنگام بروز عفونت تولید می‌کنند. این پوشش موجب حساس شدن نانوذرات به شرایط سایت عفونی می‌شود؛ بنابراین زمانی که وارد سایت عفونت می‌شود، وجود برخی آنزیم‌ها موجب فعال شدن نانوذرات و رهاسازی دارو از آن می‌شود.
آنتی‌بیوتیک و ترکیبات ضدالتهاب به سرعت به محل گندیدگی رفته و در آنجا فعالیت خود را آغاز می‌کنند. اثربخشی این روش بالا بوده و در عین حال اثرات جانبی کمتری را دارد. در روش‌های رایج از تزریق آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود که میزان دوز دارو که به محل عفونت می‌رسد، بسیار کم بوده و فعالیت زیستی اندکی دارد. همچنین ترکیبات آنتی‌بیوتیک سمی بوده و اثرات جانبی منفی دارد.
پیش از این نیز از فناوری نانوذرات برای بخش پزشکی استفاده شده‌است، اما این اولین باری است که از نانوذرات برای نانوحامل به‌منظور رهاسازی دو دارو استفاده می‌شود.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه‌ی Advanced Materials منتشر شده‌است.